Drita dhe terri, nderi dhe sherri, lumturia dhe tmerri, nuk bëjn dot bashk!

Uji nuk e lan mëkatin,errësira nuk e mbulon,as shkëmbi i Sharrit nuk e peshon,vetëm pendimi, pastërtia shpirtërore e shëron.

Kurajo e vërtetë është ajo e orës tre pas mesnate…kur trupi i lodhur t’përgjërohet për pak gjumë,ndërsa mendja s’ndalet duke bë’ hesape.

Koha ngre mure dhe merr shpirtra... mbetet fjala.

Libraritë u dorëzuan harresës, shkronjat rëndojnë ndërgjegjen e zyrtarit, vendndodhja e letërsisë ka mbushur trotuaret, çmimi u dorëzua peshës së politikës helmuese.

Per bashkimin e kombit faktoret jane pjekur, po nuk i shfrytezuam, s'kemi per ti gjetur.

Nëse të sheh vërtet, dyshimi shuhet vetë.

Jam krijesë e thjeshtë, drejtë nuk kam të mallkoj. Uli kokën askend nuk rëndojë, pendohem e ndihmë kërkoj vetëm tek i madhi Zot.

I am a simple human, have no right to curse. I bow my head, do not burden anyone, repent and seek help only from the great God.

Burri i kolltukut hetohet e betohet, grindet kurrsesi të qetësohet, ndjenjat arrijnë eklipsin, gotë të madhe helmi hodha në ekran.

Kur të duket se po e tepron, atëherë je vërtet duke e jetuar.

Nuk do të kursej votën time,vendosa drejtën e saj të mohoj,errësirën le të shoqëron,mikut, fisit, klanit do e dhuroj!

Lavdërim i pamerituar shpie autorin në vendin e merituar, në errësirë!

Undeserved praise leads the author to the place (s)he deserves, to the darkness!

Dikur shkronjat nënshtroheshin autorit, sot inteligjenca artificiale nënshtron letërsinë.

Feja nuk e përcakton identitetin kombtarë të askujt, ajo përcakton vetëm identitetin shpirtrorë.

Linde para historisë së kalendarit,shtegtove në kohë si prijëse e njerëzimit,të kanë bekuar, sulmuar e pushtuar,por shpirtin kurrë nuk të kanë sunduar.

Jeto për veten! Mos jeto për të tjerët!

Pa veprat që na i lan Rilindasit tanë, kurrë askush sot, nuk do të mund të zbulonte, at ndenjën e vërtetë, për dashurin ndaj Atdheut tonë SHQIPTAR.

Sonte, nata me shi, dhuroni veç dashuri...