Përtej... është një vend që e arrijnë pak persona!

Jeta ësht si loja me karike. Përherë dikush do mbetet pa u ulur.

Bota vazhdon, njerëzit vdesin.

Jeta nganjëherë dramë është, komedi apo tragjedi, që e lexuar mes rreshtash gjithmonë është poezi.

Do të shtegtojmë me gëzim nga Jeta për jetën e përsëri nga jeta në Jetën përgjithmonë.

Zoti na ka dhuruar jetën. Varet nga ne se si e jetojmë.

Gjëja më e mirë në jetë është gjëja më e thjeshtë.

Jetoj me atë që më ka këshilluar babai, me atë që ma ka fal zoti, dhe me atë që më ka mësuar jeta.

Më mirë veten të bindim, sesa të na kapë dëshpërimi. Pas vdekjes, prapë do rilindim, si dielli, pas çdo perëndimi.

Semafor i jetës ndrin si yll, herë me dritë jeshile, herë me të kuqe. Drejt lumturisë, udhët i hap e i mbyll si këmbët një dashnore me huqe!

Gjiri i së njëjtës nënë na mëkëmbi, kontinente të ndryshme na ushqejnë, mërirat na degdisën në planete të tjerë.

Ashtu sikurse busulla në Polin e Jugut tregon Veriun në të gjitha drejtimet, ashtu edhe busulla e Jetës tregon gjithandej Vdekjen.

Huqe dhe vese ke ti jetë. Dhembje hap dhe na godet. Por papritur, gjen ilaç. Na qetëson dhe na buzëqesh.

Fjala liri, nuk e ka kuptimin, jetoj siç dua, por jetoj siç duhët!

Shumica e profesioneve kane në vete humanizmin. Përderisa njerëzit në profesionet e tjera bëjnë vepra të ndryshme humane duke iu ndihmuar njerëzve materialisht e shpirtërisht, përderisa të tjerët ndërtojnë shtëpi, ne mësuesit ndërtojmë njeri, ndërtojmë shoqëri, ndërtojmë njërëzi, ndërtojmë JETË.

Koha është e vetmja gjë që nuk mund të merret mbrapsht, ndaj kalojeni atë me njerëzit e duhur.

Kur t'i thuash jetës të dua! Vëgimi kurrë s'u shua!

Po të mos ishte Dielli, në tokë nuk do kishte jetë. Dielli është zot i vërtëtë.

Gjithcka rrjedh si lum, ndjenjat, pasionet, iluzionet, vete jeta...

Kur jeta behet tunel i gjate e i erret, jemi shpirt qe vazhdimisht kerkon drite dhe rrugedalje.