Mund të lumturojnë shumë gjëra në jetë, por ai që të lumturon shpirtin është FËMIJA.

Fëmijët nuk jan jetim vetëm kur u mungojnë prindërit, por edhe kur u mungojnë këshillat!

Parfumi më i shtrenjtë për nënën është aroma e fëmijës!

Fëmijët sa janë të vegjël, natyrisht më shumë u ngjajnë prindërve, por kur rritën, ndodhë që më shumë t'u “ngjajnë“ atyre që shoqërohen!

Ka fëmijë që nuk mendojnë për prinderit e tyre, por nuk ka prinder që të mos mendojë për fëmijēt e vet!

Familja është trungu dhe fëmijët janë lulet.

Drita e syve për çdo nënë është fëmija!

Fëmija nuk e ka kurrë logjikën e të rriturit, e i rrituri nuk e ka kurrë sinqeritetin e pastërtinë e fëmijës.

Kur ta mbush shpirtin femija, kasht' me duket dashuria. Leee, kur derdh fjale te ngrohta, grimceze me duket bota!

Në rrugë me kallderma dhe parqe të bukura, don ta shohësh dhe të prekësh dorën, shikimin, buzëqeshjen dhe lojën e fëmijës tënd.

Nëse duam të mësojmë paqen e vërtetë në këtë botë dhe nëse duam të bëjmë një luftë të vërtetë kundër luftës, do të duhet të fillojmë me fëmijët.

Fëmijët kanë nevojë për modele më shumë sesa për kritika.

Nëse nuk mund të fillojmë të biem dakord mbi parimet themelore, siç është eliminimi i formave më abuzive të punës së fëmijëve, atëherë ne nuk jemi të gatshëm të marshojmë drejt së ardhmes.

Për të kuptuar fëmijërinë, të gjithë duhet të kujtojnë, domethënë të rimendojnë veten si fëmijë. Dhe për ta bërë këtë, është mirë t'i bëni vetes disa pyetje: çfarë kemi dashur të bëjmë? Ku kemi luajtur? Me kë donim të ishim?

Nuk mund të ketë zbulim më të mprehtë të shpirtit të një shoqërie sesa mënyra se si i trajton fëmijët e saj.

Fëmijët meritojnë të drejtën të mendojnë se mund të ndryshojnë botën.

Ne shqetësohemi se çfarë do të bëhet një fëmijë nesër, por harrojmë se është dikush sot.

Zemra e nënës është shkolla e fëmijës.

Vetëm më e mira mund të jetë deri diku e mirë për fëmijët.

Shpesh shqetësohemi aq shumë që t’u japim fëmijëve atë që nuk e kemi patur në fëmijërinë tonë, sa harrojmë t’u japim atë që kemi patur.